Εμβόλιο της εποχικής γρίπης

poster evoliasmou
Η γρίπη είναι οξεία νόσος του αναπνευστικού συστήματος που προκαλείται από τους ιούς της γρίπης και μεταδίδεται πολύ εύκολα από το ένα άτομο στο άλλο. Μπορεί να προκαλέσει από ήπια έως και πολύ σοβαρή νόσηση.
 
Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι ξεπερνούν τη γρίπη χωρίς να παρουσιάσουν επιπλοκές, ορισμένοι όμως, όπως άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές από τη γρίπη.
 
Στην Ελλάδα εποχικές εξάρσεις γρίπης εμφανίζονται  κατά τους χειμερινούς μήνες (από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο). 
 
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να προστατευθεί κανείς από τη γρίπη είναι ο έγκαιρος εμβολιασμός, ο οποίος συστήνεται να γίνεται κατά τους μήνες Οκτώβριο – Νοέμβριο, κάθε χρόνο, αλλά μπορεί να συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου γρίπης.

Εμβόλιo για τον πνευμονιόκοκκο σε ενήλικες

ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ PPSV23 (PNEUMOVAX)
Υπολογίζεται ότι ετησίως στις Η.Π.Α. οι θάνατοι από πνευμονιόκοκκο ανέρχονται σε 4.000 και στην πλειοψηφία τους αφορούν ενήλικες. Το εμβόλιο του πνευμονιοκόκκου [Pneumococcal polysaccharide vaccine, PPSV23 (PNEUMOVAX)] συστήνεται από το 1997 για την πρόληψη διεισδυτικής πνευμονιοκοκκικής λοίμωξης σε ενήλικες.
Μία απλή δόση του εμβολίου συνιστάται για όλους τους ενήλικες, ηλικίας 65 χρονών και πάνω. Η ίδια επίσης δοσολογία συνιστάται για ενήλικες ηλικίας 19 έως 65 χρονών με χρόνια πάθηση, όπως νόσοι του καρδιαγγειακού ή αναπνευστικού συστήματος. Επίσης σε ενήλικες ασθενείς με άσθμα, σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια ηπατική νόσο, αλλά και καπνιστές, πάσχοντες από αλκοολισμό και άτομα που διαμένουν σε γηροκομεία ή σε ιδρύματα.

Συστάσεις για PCV13 (Prenevar 13)

Ένα άλλο εμβόλιο, το 13-σθενές πνευμονιοκοκκικό συνεζευγμένο εμβόλιο (PCV13) έχει πρόσφατα λάβει ένδειξη για την πρόληψη πνευμονοκοκκικής λοίμωξης σε ενήλικες. Η χρήση από το 2000 του 7-σθενούς πνευμονιοκοκκικού συνεζευγμένου εμβολίου (γνωστού επίσης ως PCV7) σε νεογνά και μικρά παιδιά είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του αριθμού των διεισδυτικών πνευμονιοκοκκικών λοιμώξεων προκαλουμένων από τους ορότυπους του εμβολίου στα παιδιά και κατα συνέπεια στους ενήλικες μέσω ανοσίας.
Το PCV13 (Prenevar 13) το οποίο αντικατέστησε τη χρήση του PCV7, έλαβε ένδειξη για συνταγογράφηση σε νεογνά και μικρά παιδιά τον Φεβρουάριο του 2010. Το Δεκέμβριο του 2011, χορηγήθηκε άδεια για χρήση του PCV13 σε ενήλικες ηλικίας ≥ 50 χρονών.
Το ACIP (Advisory Committee on Immunization Practices) δεν έχει ακόμα εκδώσει συστάσεις για χρήση του PCV13 σε όλους τους ενήλικες ηλικίας ≥50 χρονών. Οι κατευθυντήριες οδηγίες για τη χρήση του εμβολίου σε όλες τις ομάδες ενηλίκων ηλικίας ≥ 50 χρονών βρίσκονται ακόμα σε εκκρεμότητα, λόγω του ότι μελέτες βρίσκονται σε εξέλιξη.

Ποια άτομα χρειάζεται να λάβουν τόσο το PPSV23 όσο και το PCV13;

Το ACIP (Advisory Committee on Immunization Practices) συμφώνησε στις ακόλουθες συστάσεις:
Ενήλικες ηλικίας 19 έως 64 χρονών με ανοσοκαταστολή, με λειτουργική ή ανατομική ασπληνία, με διαφυγή εγκεφαλονωτιαίου υγρού, ή που φέρουν εμφυτεύματα του κοχλία και οι οποίοι δεν είχαν λάβει προηγουμένως ούτε το PCV13 ούτε το ΡΡSV23, θα πρέπει να λάβουν μία μονή δόση PCV13 ακολουθούμενη από μία δόση ΡΡSV23 τουλάχιστον 8 εβδομάδες αργότερα.
Σε ενήλικες που υπάρχει ένδειξη για επιπρόσθετες δόσεις του ΡΡSV23, η δεύτερη δόση προτείνεται να δίνεται 5 χρόνια μετά την πρώτη δόση.
Επιπροσθέτως, τα άτομα που έλαβαν ΡΡSV23 πρίν την ηλικία των 65 ετών για οποιοδήποτε ένδειξη, θα πρέπει να πάρουν άλλη μία δόση σε ηλικία ≥ 65 ετών, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν περάσει τουλάχιστον 5 χρόνια από την προηγούμενη δόση.